Manzara-i Umumiye
kaldýrýmda ayak izleri, diz boyu
içleri kir, irin, kin dolu
yürüyorlar sahile doðru.
yollar kývrýla kývrýla can veriyor
körfezin fosseptik girdabýnda
burunlar sarhoþ oluyor istemsiz.
martýlar kahkaha atýyor
seni görünce,
kendin ettin dercesine.
ufkun ucunda avâre geziniyor
kurþundan aðýr bulut parçasý.
güneþ, içimize sokulmak istiyor
eritmek istiyor ayazý, buzu.
içimiz baþtan baþa þaþý
ýsýtamýyor bir türlü granit taþý,
üþüyor ýþýnlarý daha ilk temasta.
asrýn gereði otomata baðlanmýþ
sulu beyin, ot dolu baþ,
hâlden anlayan kalmamýþ.
masmavi gökleri yutmuþ
ruhsuz binalarýn donuk alçaklýðý.
baldan tatlý fil, aslan, kelebek, arý
eski zaman uygarlýðýnda kaldý.
kuþlarý hapsetmiþ fosiller
çiçekler mahzun duvar kâðýdýnda.
ormanlar, toz, moloz, beton yýðýný
nehirler kirli, atmosfer zehirli
cihâný kaplamýþ cehâlet yangýný.
tozpembe çocukluk düþlerimi
zâlim bencillikler çaldý.
karanlýk kentler yüreðime
yalnýzca mutsuzluk, korku saldý.
kaldýrýmda ayak izleri diz boyu
içleri kör, saðýr, dilsiz dolu.
ýlýk ve yaðýþlý mevsimler dilerken
talan edilmiþ sevgiler, baðlar
“ben-sen" kavgasý tüm lakýrtýlar
dostluk, kardeþlik masalmýþ.
daha doðmadan budanmýþ
yaþama sevinci, taze bahar.
yeþilin, mavinin tonuydu güya
çöp topuna dönen dünya.
hem kýzar hem üzülüp aðlar
insanlýðýn þu periþan hâline
çorak ovalar, çýplak daðlar
karanlýk deniz, düþük nabýz
toprak, su, hava, ateþ
petrole bulanmýþ martýlar
taþ plakta cýzýrtýlar...
*****
(Telmih Dergisi’nin "doða" konulu 21. sayýsýnda (Sonbahar 2021) yayýnlanmýþtýr; cilt:5, sayý:21, yýl:6; sayfa:16-17)
*****
(1,2,4 ve 5. kýtalarýn yazýlýþ tarihi: 12/05/1994, 08:59; Bornova-Konak arasý, belediye otobüsü)
(3.kýtanýn yazýlýþ tarihi: 19/11/1997, 11:28; Dýþ kapý nöbeti, Ardahan)
(Son tashih zamaný: 11/09/2021, 12:01; Kocasinan, Kayseri)
*****
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.