Parça

Dokunduðunuz kitap, duygusallýðýn bir parçasýdýr
Ellerini birbirine vuruyor, kalemini parçalýyor
Henüz kovulmuþ iþinden, hala bir neden arýyor
Gördüðüz ay, dökülmüþ gözlerin bir parçasýdýr

Attýðnýz mendil, umursamadýðýz eski kaðýt parçalarý
Çoktandýr elinize almadýðýnýz defteriniz
Yerini bile unuttuðunuz kaleminiz
Hiçliðin en büyük somut örneðidir

Gözlerini açmak zor geliyor, sisli havaya karþý
Yerdeki kalemini almak için eðiliyor
Bir söz veriyor kendisine
Tutmazsa çok da önemli olmayacaðý

Okuduðunuz zýrva, umudun bir eseridir
Yumruk yapýp, parmaklarýný acýtýyor
Gelecek olan gün, bugünün parçalarýdýr
Yerdeki parçalarý almak için eðiliyor.

Sosyal Medyada Paylaşın: