Kendi Şiirim

Bunca olandan sonra ne desem bilmem mirim
Ne dizemde ahenk var ne sözcüklerde mânâ
Bu gel git denizinde yüzen kendi þiirim
Ahenksizlik bestesi yayýlýyor zamana

Bir tel koptu gümüþten ne ahenk kaldý ne ses
Neyle tambur sükûtta mecal kalmadý utta
Gül dalýnda mahzunken bülbüle hak mý nefes
Umudun manasýný kaybettik biz umutta

Ahenksiz dizelerin ahengi nerde saklý
Kafdaðý’nýn ardýnda yaþar nazlý bir gelin
Hayal ile boyadýk bu yüzden gönlü aklý
"Eþeðini türküyle arýyormuþ el elin"

Suzinak bir þarkýda yanýyor cümle varlýk
Kiminde hadsiz sefa kimi ekmeðe muhtaç
Bu alayiþ içinde gitmez gönülden darlýk
Bir kýta can alýyor bir kýtada herkes aç

Þeddadi binalarla öldürdük þehirleri
Komþuluðun köküne "kibrit suyunu döktük"
Doðayý katlederek kuruttuk nehirleri
Mukaddes yapýlarý yalelli ile söktük

Uzayý parselliyor gözü aç berbat güruh
Para için her yolu mübah görüyor insan
Eþya bile vicdanlý insanda kalmadý ruh
Yarataný unuttuk ettik paraya iman...
Ankara,3Aralýk 2021 Ýbrahim Kilik
Sosyal Medyada Paylaşın: