geceler bir tek yoldaþým
oldu da gitti gayri
hep gecelerdir
benim tek sadýk olan dostum
yýldým bunca nankörlükten
güvenim hiç kalmadý ki
insan yoksulluðundan
kimi kime þikayet edeyim ki
kimi görsem iki yüzü de pis bir deðnek
ah geceler ki o geceler
içimi dökebildiðim tek güvenceler
haya ve hayasýzlýk arasý çok ýraktýr
taþ ve toprak gibidir
çok katý ve çok yum yumuþak
ne tez döneklik ettik bizde
hayamýz çekiþte giderde
hayasýzlýðýmýz canýmýza okur
son deðerlerimizi de yok ederken
insanoðlu hep çýkarýnýn peþinde
yüzümüze baka baka yalaný yapýþtýrýr
laf bu menfaati için
bedene kýrk bir takla attýrýlýr
üç kuruþ içinse ciðerlerimiz yakýlýr
vicdan uçurtma ucunda bir oyuncak
namussuzluk ekiliyor zihinlerin ortasýna
ne ahlak takýnýr nede bir edep
ana ve baba karþýsýnda hödük
görülmekte artýk büyükler birer çocuk
artýk çocuklarý taslar onlara büyüklük
ben hiçbir vakit
gündüzleri sevemedim de gitti
her bir þeyde çok çýplak
gece haya timsali
hiç deðilse bir örtüsü var
gündüz her þey aleni açýk ve seçik
gözlerin içine sokuluyor
iffetin adý deðiþtirilmiþ iffetsizlik diye
kim kime dumduma
kimin eli kiminki acaba cebinde
bu ne biçimde bir insanlýktýr
her an bir sabi yok sayýlýr
belki ben çok dýþýndayým bu hayatýn
belki de bunlar çok iç içe girmiþler
peki neden
her þey bu denli aðrýmýza gidiyor
bu kuþak deðil miydi bizi kurtaracak
neden yukarý doðru deðil de
hep aþaðýya doðru çekip de duruyor
-ah gençliðim ah diye inlemeyen-
acaba var mý ki aramýzda
peki gençlikte yapamadýklarýný
þimdi neden yapýyorlar
þimdi doðruysa gençliktekiler yalan
gençliktekiler doðruysa þimdikiler yalan
neden ki hep
geçmiþe bu denli özlem var
yollar çatallýdýr saða ve sola
kim nereye giderse gitsin ona hayýrlar ola
zaman aleyhe iþlerken
biz ipinin ucunu kaçýrýp da tozuttuk
bu dünya bize kolay olsaydý
daha doðar doðmaz aðlamazdýk
doðuþta beri gözlerimiz kapalýdýr
nefsin perdesi arkasýnda
katil doðanlar katilde ölecektir
týpký ‘Kabil’ gibi hem de utanç içinde
ölüme bu denli tez giden yol olmamalýydý
kan emicilik gezer durur bünyemizde
eskiden üç beþ kuruþa bir tek ayýlar
göbek atýp da dururdu
þimdi ise cümle alem atýp da kudurur oldu…
AZAP...(Kadri Atmaca) 03.12.2021
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.En Çok Okunan Şiirleri
Sonrada görme görsen ne olur! -Hz. Hasan ve Hz. Hüseyin mucizesi… VATAN ELDEN GİDİYOR...! Ahlak güzel , olmalı! Bir nebze gönül “emek-güven-vefa-sevgi ve dostluğu” taşımıyorsa aşkı göremez... -Bir sen göl misali toplandın yüreğim de… Nerde kaldı Hakka verdiğin söz... -Dert üstüne dert sundun… Bıçak sırtı duygular, doğruyorlar içimi! Affet beni baba ne olursun, anla oğlunu!