Gurbet Seni Bıraksın
Gurbet Seni Býraksýn
Bendeki fýrtýna asla dinmiyor,
Sebebi de sensin, dermaný da sen.
Her þeyi denedim, gönül kanmýyor,
Sebebi de sensin, dermaný da sen.
Kaybetti yarýmý bendeki yarým,
Günlerimi aylar yýllar sayarým.
Bugün gülemezsem belki geç yarýn,
Sebebi de sensin, dermaný da sen.
Ayrýlýk harýndan þaþýrdý gözler;
Göðüs kafesimde yanýyor közler.
Bu kul sabah akþam birini gözler,
Sebebi de sensin, dermaný da sen.
Yâr diye birine verilen emek,
Candan istense de boþuna demek.
Beni hasta eden ne su ne yemek,
Sebebi de sensin, dermaný da sen.
Söyle o gurbete, seni býraksýn!
Yoksa, ben geleyim, çok mu ýraksýn?
Bu kul, bu zilleti daha mý çeksin?
Sebebi de sensin, dermaný da sen.
Sosyal Medyada Paylaşın:
Mehmet SEMERCİO. Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.