Hiç salýnma alým diye, Çiçeklerde balým diye. yýkýlýr ilahi aþkýn kendine Geçersin aynalardan, kýrýk baston eþliðiyle. seninde sonun var elbet, helvana katarlar þerbet. Toprak olur gidersin de, Örterler üstüne tülbent. Neye yarar malýn mülkün, Kimi sarar sýcak kürkün. Ey insan silkin, ardýndan Etmesin þeytan düðün. Zaman geçer, insan eskir, kuþtüyü yastýklarda Þifasýz hastalýklar yeþerir. Bilenmiþ yokluklarda, Gömülmüþ sevdalar serilir. Ensende ýslatýlmýþ günahlarýn tuzu erir. Ey insan, Baðýrýyor þiir; Heyhat! Üç günlüksün iþte hayat. Sosyal Medyada Paylaşın:
asumann Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.