Dinmeyen Hasretim

Yüzün derisini yüzsün diye atýlan taþlar
Taþlar yerine otursun diye kabeye tuðla oldu
Denizi gören suyla raks eder sandý  taþlar
Gemiyi yüzdüren denizin, taþlarý  içine çekiþini izledi
Sýrf yaralanmana neden oldular diye

Taþlar eridi toprak oldu aþkýndan
Can verdi yemiþlere toprak
Aþkýnla açtý bahçede al al güller
Ýsmini duydu on sekiz bin alem
Nurun kandil olup kainatý aydýnlattý

Yaðmur taneleri her mümin adedince
Yaðsa lazha lahza salavat niyetine
Yine de susuz kalýr dudaklarýmýz adýna
Senki ikindi sonrasý son güneþimizdin
Gidiþinle söndü bir bir kandiller

Beni kimlere býrakýyorsun deyiþin
Çýkmýyor hiç hatýrýmýzdan
Rabbin konuþup  hoþnut etti seni
Sen sustun ve duaný mahþere sakladýn
Bizleri payidar hoþnutluða kavuþturmak için

Þahit olun dedin þahit olun
Hep bir aðýzdan dile geldi kainat
Semada melekler þahitlik etti
Misafirliðin  kýsasý makbuldu
Döndün öz yurduna
Ve bizler gurbette kaldýk


 

Sosyal Medyada Paylaşın: