Pembe düþler,
Kýzýl arzular,
Lacivert geceler,
Beyaz hülyalar.
Sarý da hasta
Siyah da yasta
Dengelenmiþ her þey
Paylaþýlmýþ pasta.
Sona erince tüm umutlar,
Griye döner bulutlar,
Çalar Ýsrafil’in borusu
Görülür iþin doðrusu
Rengi alacalanýr dünyanýn.
Ýþte o an..
Damarlardan çekilir kan
Bir þeyi görmez göz
Ýçindeki ateþ
Olur köz.
Durur hayat biter zaman
Renkler mi..
Of of..
El aman...
MünirÜsküdar
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.