Yunus'un Barigâhın da
(1)
Bir küçük vazoya koydum çiçeði
Koksun Yunus Yunus diye
Tohumlar büyütsün Yüce Gerçeði
Haksýn Yunus Yunus diye
Senden çok uzak bir diyara geldim
Kýrdýlar , vurdular , hep örselendim
Bir mucize ile çarpýlýp bendim
Kalksýn Yunus Yunus diye
Nedamet yurdunun dermaný için
Sonsuza götüren limaný için
Büyük Anadolu imaný için
Baksýn Yunus Yunus diye
Ey zaman önümden asýrlarý çek
Yokuþlar da bühtan önümüzde þek
Bayraðým yýldýrým sancaðým þimþek
Çaksýn Yunus Yunus diye.
Mor odama sinmiþ mavi bir gece
Dolunay ýþýðý körelmiþ bence
Duvarlara çarpar dökülen hece
Yoksun Yunus Yunus diye
Yoksun Yunus Yunus diye.
(2)
Denizler köpürür eðilir daðlar
Rüzgar dile gelir yel Yunus diye !
Gözlerim yaðmurdan bir saðnak çaðlar
Akar gözyaþlarým sel Yunus diye !
Þimdi bir karanlýk var çehrelerde
Ahlâk heba olmuþ iffetler yerde
Yürek Mecnun gibi seni severde
Avuçlar açýlmaz el Yunus diye !
Kapanmýþ yollarým ömrümde keder
Gece bir siyah el , ciðerimi yer
Meded Ey Yunus’um bu vuslat yeter !
Açtým ellerimi gel Yunus diye !
k a gazioðlu
(Sen Taptuk’un eteðine sarýldýn bende senin kapýna)
Sosyal Medyada Paylaşın:
arslan gazioğlu Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.