Yılbaşı Hediyesi

Yýlbaþý




Saatler on ikiyi vurdu
Þehrin meydanýný aydýnlattý meþaleler
Saadet günlerimizden eser yok
Unutuldu hepsi
Ne gelen var ne giden
Sevenleri öldürdüler duyan olmadý .



Çam aðaçlarý süslemiþ
Caddeleri, evleri, boy boy, renk renk
Icýlý býcýlý yýldýzlar
Yapýþtýrýlmýþ her bir dalýna
Kurþunladýlar yýldýzlarý
Kýrdýlar kalplerini
Çiçekleri öldürdüler duyan olmadý .



Asmalarda en son üzümleri kaldý
Bir yaz rüyasý deðil !
Bir karakýþ hülyasýda deðil !
Gamzeli yâri öptüðün günde deðil !
Asmalar kurudu
Mevsimleri öldürdüler duyan olmadý .



Ben topraðýn oðluyum arkadaþ !
Irgatým
Hammalým
Bir darb-ý meseldir urbam da ki yamalarým
Bir maðarada doðmuþum varmý ötesi?
Anam eleðiyle un elerdi
Babam silerdi mendiliyle terini
Evimize tarlamýza bereket üflerdi doða
Kerimem bir saçýný diðerinden kýskanýrdý
Aman ;
Deðmesin namahrem gözüne diyerek
Önümüze bakarak yürürdük
Aileleri öldürdüler duyan olmadý .



Ah ,
Neþeli günlerimizin hatýrasý kýraathaneler
Ýkinci evimiz kâþanemiz
Yorgunluðumuzu alýrdý bir yudum çay
Pir dede derdimizi dinlerdi
Her gece saatlerce
Otururdu tam baþ köþeye
Eski þehri Anadolu’yu
Ve insanlarýný býkmadan usanmadan
Anlatýp dururdu
Pür neþe dolup taþardý yüreðimiz
Ümitleri öldürdüler duyan olmadý .



Ne güzeldi maveradan esen rüzgar
Ah ne hoþtu
Zühal’den firar etmiþ gibi yanan kandilleri
Dalgalar yýkardý deniz fenerlerinin eteðini
Kandil kandil , billûr billûr
Meftundu ezelden beri rýhtýmlara
Denizleri öldürdüler duyan olmadý .



Son ýþýklarda gitti
Þehirler üstünden meþalelerle
Avare avare sallanýyor birileri
Baþlarý vücutlarýna yük gibi
Baþüstüne efendim diyerek
Teslim olmuþlar þiþelere
Aþkýn kanunu insanlýk
Kadehler de yazýlýr oldu
Heyhat ,
Bir yerlerde
Ne gülen var , ne sevinen
Ne seven , nede sevebilen
Kollar kýrýk ,
Boyunlar bükük ,
Gidenlere aglayamadan ölümü tadýyorlar
En sonunda
Ölümüde öldürdüler duyan olmadý .



K.a.gazioðlu
Sosyal Medyada Paylaşın: