Masallarımın Kanatlarını Islatan Çiy

Gönlümün efkârlý neþesi
Koynumda yatýrdýðým sesindir
Dudaklarýmý ýslatan can suyumsun
Kalemime konan beyaz güvercinim

Mevsimlerden geçen göçebeymiþsin
Tuvalime hasretini çizen fýrçaymýþsýn
Sevginle yüreðimden öpen bülbülmüþsün
Bakýþýnla ruhumu örten yonca çiçeðiymiþsin

Masallarýmýn kanatlarýný ýslatan çiy
Ezberimden çýkmayan ilk þiir
Gecemin kör kuyusuna düþen Ay
Aþk’ýn gözbebeklerinde gezen ceylanmýþsýn

Gamzende kuruyup dökülen yapraðým iþte
Sevdiðim nefesinden çýkan kelebeðim
Kirpiklerinde konaklayan kar tanesiyim
Hüznün denizinde yokluðunla raks eden ýþýðým
Sosyal Medyada Paylaşın: