Dün gece bir düþ gördüm; kabrim çaðýrdý beni Korku ile uyandým gam, hüzün sardý teni Üzgünüm yapayalnýz býrakacaðým seni Yolcu yolunda gerek, gidiyorum Gülecan..
Görünmeyen aleme, manaya vurgunum ben Dipsiz nehirler gibi sessiz ve durgunum ben Vakit erkendir lakin çok fazla yorgunum ben Yolcu yolunda gerek, gidiyorum Gülecan..
Otuz küsür yaþadým görmedim kulda vefa Kime yardým ettiysem buldum hýyanet, cefa Hakkýný helal eyle geri dönmem bu defa Yolcu yolunda gerek, gidiyorum Gülecan..
Ne hazin bir hikaye ne acý bir son böyle Benim gibi var mýdýr dünyada yanan söyle? Ellerimden tutma hiç, bakma gözüme öyle Yolcu yolunda gerek, gidiyorum Gülecan..
Abdest suyumu ýsýt, hazýrla kefenimi O mübarek elinle yýka þu bedenimi Bir bildiði vardý de, sorma hiç nedenimi Yolcu yolunda gerek, gidiyorum Gülecan..
Arada gel kabrime birkaç fatiha oku Benim gibi yaþama, þen ol, huzuru doku Geldi çattý ayrýlýk, deðdi ecelin oku Yolcu yolunda gerek, gidiyorum Gülecan... --- Seni Hakka emanet ediyorum Gülecan..
Sosyal Medyada Paylaşın:
Mervan Tan Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.