Ah şu kadınlar
Ýki tombul bir yastýða baþ koymaz,
Biri kavak, biri kabak olmalý,
Uzaktan uzaða gönül mest olmaz,
Ara sýra bir gülüþ, biraz hatýr sormalý…
Soran olursa: ” nerede senin ki”
Bir kayboldu, göremedim karýyý,
Baktým ki ortalar da yok olmuþ,
Kafam döndü, izne saldým arýyý…
Boþ kovandan bal beklenmez, arý yoksa,
Keçi gibi inat yapan hallolmaz,
“Sade yað da kýl var” dedi hopladý mý,
Bir de güzel ise, aha onla baþ olmaz…
Yüzü kara olan, kalbi kara bilinir,
Tülbent sarýp, þey da sanýr kendini,
Azýcýk üstüne, iki adým gitsen,
Aman medet, gösterir gizli fendini…
Sözüne dikkat et, centilmen ol biraz,
Ayarýn bir kaçarsa, derim vay haline ,
Bir de kafasý, kafana uyarsa, sýrýtýp güler,
Ýþte o zaman Allah kuvvet versin beline…
Saksý da çiçek gibi sulama her gün,
Çürütüp atarsýn, hiç hali kalmaz,
Eðer gün boyu çenesini dinlersen,
Yanýn da tutar seni, iþe de salmaz…
Baklava – dürümü, hep sen de görsün,
Asmalý konak tan, getirip atma,
Hep uysal olacaksýn karý kýsmýna,
Ýstediðin kadar dolan, gözüne batma…
Veysel Kimene
Sevda Þairi
(Kemal Yenice)
22.11.2012
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.