Arife Mektup 8 (Arif Öğretmen)
Demeden hiç neme gerek koþa koþa gidiyorken
Çocuklar bana emanet diye gayret ediyorken
Az bir maaþ buna raðmen mesleðini seviyorken
Attýlar seni zindana küstürdüler öðretmenim
Bilinmez bir el mi tuttu neden nasýl niçin desin
Zindan sana yakýþmadý sen yine bir öðretmensin
Arif’im pes etme sakýn, Muallimsin! gelsin sesin.
Atsalar da zindana küsme sakýn öðretmenim.
Bu gün öðretmenler günü, hüzün dolu gönlünüzde
Kolay deðil ömür verip sonu zindan payenizde
Üzülmeye mahal verme yanlýþ yoktur hanenizde
Atsalar da zindana küsme sakýn öðretmenim
Allah þahit hiç bir kusur görmedim ben bunca sene
Esas yakýþan da buydu temsil olan öðretmene
Zindanda da olsan bile sýký sarýl mesleðine
Atsalar da zindana küsme sakýn öðretmenim.
Arif’im kara zindana bembeyaz bir sayfa açýn
Bedenler esir olsa da güneþ olup ýþýk saçýn
Taþ duvarlar kara tahta beyazlarla çentik açýn
Düþerse katil birisi piþman olur öðretmenim
**********************
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.