ÖĞRETMENİM VII.

Bilemedim dil oldun, yazamadým el oldun.
Bizi eðitmek için emek verdin yoruldun.
Verdiðin emeklerle bize baþ tacý oldun.
Darmadaðýn hayatta, yoktu asla düzenim.
Bana doðru yol oldun, sen benim öðretmenim.

Sevgi, saygý, ahlaký bizlere öðretendin.
Sen kýzýp darýlsan da, nefsine yenilmedin.
Derslerden geri durup, yorgunluk ne bilmedin.
Annem babamdan sonra, sendin benim sevdiðim.
Karanlýklara ýþýk, sen benim öðretmenim.

En güzel günlerimiz, geçti gitti habersiz.
Bu dünya yaþanýr mý? Okulsuz, öðretmensiz.
Yýllarým heba oldu, anýlarým deðersiz.
Ufkun yol açtý bana, sýhhat buldu bedenim.
Ruhuma güneþ oldun, sen benim öðretmenim.

Þu koskoca ömürde, görmedin asla rahat.
Eðri yola sapmadan bana bahþettin hayat.
Muammer seni üzmez, altýna imzaný at.
Uzat, gül kokan elin uzat öpüvereyim.
Cahilliðimi yendin, sen benim öðretmenim.
24.11.2021 Muammer KARS
Sosyal Medyada Paylaşın: