Çok zaman oldu görüþmeyeli
Ýçim yangýn yeri
Ýçim duman duman bu gece
Özlemin kuþattý gözlerimi
Her köþesinde sen
sessiz ve sensiz odamýn
Oda deðil sanki uzay boþluðu
Ýç sesim dýþarýya çýksa
Haykýrabilsem adýný
Gel Azize’m
Bir ses ver desem
Gelir misin?
Hani seni unutabilsem
Vallahi þiir yazmam
Bir ömür kaleme küsülü kalýrým
Karanlýða adýný yazdým
nasýl unuturum
Seni toplamak için
merdiven dayadým bulutlara
Bu þehir uyurken
ben seni aradým karanlýk sokaklarýnda
Kimi uyurgezer
kimi aklýný yitirmiþ dedi
Kulaklarýmda bir uðultu
Gözlerim matemi aðýrlýyor
Aðýdýný yaksam çaresizliðin
Beraber aðlar mýsýn?
Adýný sayýklýyorum
sensiz karabasan gecelerde
Yolda gördüðüm herkesi sana benzetiyorum
Olur olmaz zamanlarda ýslanýyor gözlerim
Bulutsuz yaðýyor yanaklarýma
Alnýmýn kýrýþýklýðýna yazýlmýþsýn sanki
Sensiz yaþamaktan korkuyorum
Üþüyorum Azize’m
üþüyorum hem de umutsuzca
Üstümü örter misin?
24 Kasým 2021
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.