seni uðurladýðým akþam ne yýldýzlar vardý ne de ay gök baþýma yýkýldý büyüyen karanlýklar hepsi dev oldular ýþýklarý söndü þehrin kendimi attým sokaklara sensizlik acýtýyor bu gece sen çýkmayan mehtabým gülmeyen bahtýmsýn çýkmaz sokaklara çýkýyor yolum ne tarafa yönelsem ýþýksýzým tünemiþ kuþlar sokak kedileri evsizler kapalý dükkanlar süslü vitrinler seni gönderdiðim uzaklar hepsi üzerime geldiler arkamda kaldý hatýralar ertesi gün sonraki günler eskimez güzelliðiyle Ýstanbul rüzgar topluyordu bense hayal kýrýklýðý taþýyorum uçurumlara kurmuþum hayallerimi rahat deðilim ey þehir vakitsiz geldi dönüþsüz ayrýlýk mutluluk yok bana bir baþkasý da olmayacak yalnýzlýðýmý seveceðim aramayacaðým seni kýþ güneþi mutlu eder beni ..
mustafa kaya 24.11.2021 / Üsküdar Sosyal Medyada Paylaşın:
e.mustafa kaya Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.