FIRINCININ ŞİİRİ

Ben bir fýrýncýyým ekmek yaparým,
Vardiyam gecedir gündüz yatarým,
Çýraklýk devrem olmadý kendi çapýmda ustayým.
Bir dört duvarým var,içinde birkaç eþyam ve yataðým,
Hiç lambamý yakmam aydýnlatýr saðolsun birazcýk ayým,
Yankýlanan türkülerle iþde benim dükkaným..
Duygular unum,kelimeler tuzum,gözyaþý ise suyum..
Ýþte bunlarý sabaha kadar yoðururum..

Zaman geçer,ates tutar,hamurumu atarým.
Yankýlanan türkülerdir iþte benim yoldaþým..

Tadanlar pek beðenmez derler ki tad acý,
Yine dengeleyemedim,suyu undan fazla kaçtý!
Ama elden ne gelir suçlu olan gözyaþý,
Yorumlayanlar da bilmezler ki depo suyla doldu taþtý!

Güneþ doðar gün baþlar,etrafýmda insanlar...

Ýnsanlardan utanýrým ben,hemen veremem ekmeðimi,
Hem utanmasamda sevmem sýcak sýcak yedirmeyi.

Býraksýnlar onlar tadmasýnlar,umursamayýp bir kenarda unutsunlar.
Haftalar geçsede oradan kaldýrmasýnlar...
Tadýna yorum yapmasýnlar,
Kýzmayýn bana ama poþetleyýp çöpe atsýnlar,
Belediye çalýsanlarý þehrin çöplüðüne býraksýnlar.
Ýþte benim ekmeðimin tadýna ordakiler baksýnlar!
Kýzmayýn bana ama sadece onlar tadsýnlar,
Yorum yapýlacaksa da onlar yapsýnlar..
Çünkü benim ekmeðimden gecelerce aðlayanlar,
Çünkü benim ekmeðimden uykusuz kalanlar,
Çünkü benim ekmeðimde onlar kendi damak tadýný bulurlar.
Çünkü sadece onlar suyu fazla kaçan ekmeðin deðerini anlarlar!

E.GÖK

Sosyal Medyada Paylaşın: