SALKIM SÖĞÜT
Akþamýn aðzýna düþtüm gör beni,
Nasýl geçti bilsen sevda treni,
Unutmuþum artýk yarý, yareni!
Yaraladý beni sitemi dostun,
Bunu söyler iken, ne idi kastýn?
Kaldým kansýz, ben olmadým vefasýz,
Eðer öyle ise sen ettin arsýz,
Kýþ günü gördün mü dað baþý karsýz?
Bu son olsun benim kýrma gönlümü,
Görmüþ gibi oluyorum kanlýmý!
Beni her gördükçe eðme baþýný,
Dayanamam n’olur çatma kaþýný,
Uçurtma ne olur gönül kuþunu;
Bilirsin konamaz artýk her dala,
Akýllandý gayri arsýz budala!
Döndükçe bu dünya, dönüyor baþým,
Bu yolda biricik sensin yoldaþým,
Bir baþýma dað baþýnda kalmýþým;
Kaç gece kýþladým, gördüm hanýný,
Þimdi görüyorum yolun sonunu.
Gözlerim sonsuzda, artýk dilim lal,
Gece yataðýma düþerken hilal,
Uyarýyor beni Habeþli Bilal!
Çok uyudun artýk, uyan bebeðim,
Avucuma düþtü bak, göz bebeðim!
Gülüm, bitmez artýk bendeki yanma,
Yola çýktýn bir kez gel de dayanma!
Kim ne söylüyorsa sakýn inanma;
Gülüm, beni býraktýðýn yerdeyim,
Sularý kesilmiþ deðirmendeyim.
Baþkasý anlamaz, sen beni öðüt,
Gölgelesin beni bir salkým söðüt,
Bu yaþta kar etmez nasihat, öðüt;
Baþka zamanlara beni uyarla,
Uyanýrým hergün yaðan bir karla...
Hayrettin YAZICI
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.