Heyecanýmý baðýþla Ýçimde uyuyan güzel. Ben doðduðum gün Ev kurmuþsun Ciðerimin en nadide köþesine. Odur budur hiç gitmedin bir yere. Beni býrakmadýn. Darda kaldýðým günlerde Bana yardým ettin. Sevinçlerime ortak oldun. Bayramlarda herkes Sevdikleriyle beraber olurken Sen benimleydin. Ýçimde sessiz çýðlýklarým Gözyaþlarýma gizlenirken Tuttun ellerimden. Avuçlarýmda sýcaklýðýn Beni nasýl avutmuþtu. Bir gün birine küsmüþtüm Üç gün sonra beni üzerine itmiþ barýþtýrmýþtýn.. Yeni bir elbise almýþtým. Aynaya bakarken saçlarýmý taramýþtýn. Yolda, vapurda, uçakta, uykumda... Her yerde sen vardýn Babam yokken babam, Annemle, karýmla, çoluk çocuðumla, Dostlarýmla... Ve dünya tatlýsý torunlarýmĺa Beni kaynaþtýrdýn. Ruhumun derinliklerinden En kalbi duygularýmla Seni selamlýyorum. Hiç çiçek yapraksýz olur mu? Anlýyorum ki Sen benim soluðumsun. Güzelim!
Sosyal Medyada Paylaşın:
yusuf yılmaz Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.