Sen yaðmurlarý ararken gökyüzünde
Ben en ücra köþede çocukluðumu yargýlarken
Bir ömür geçti yalýn ayak
Esaretin bedelini çözemedim anne
Uykusuz çaresiz kaldým
Hayat bumu sence
Ne dert nede keder bitiyor
Her gün yeni bir þey yükleniyor
Beynimi alabildiðine geniþ mi sanýyorsun
Þimdi tuttuðum her gülün dikeni batýyor
Ellerim ellerim kanýyor
Akan her damla kan içimi yakýyor anne
Mavi sevdalarda buldum kendimi
Ne yana baksam boþluk çýkýyor karþýma
Düþüyorum ne olur tut ellerimi anne
Yýllardýr öyle çok þey yaþadým ki
Þimdi bir sarýlsan yaðmur olur gözyaþlarým
Gidiyorum iþte
Ardýmda yaðmalanmýþ bir ömür býrakarak
Nedir bu peþimden savrulan
Kýrýk dökük hüzünler mi kaçamak elvedalar mý yoksa
Sana umutlarýmý býrakýyorum
Korkularýmý býrakýyorum
Onlara iyi bak
Sabahýn serinliði deðdi yüzüme
Çocukluðumun hýrçýn bakýþlarýný gördüm
Sisler içinde
Kolay deðil
Kolay deðil romanlardan çalýnmýþ bir hayatý yaþamak
Sana korkularýmý býrakýyorum
Gülüþlerimi yüreðimi býrakýyorum
Bir de gözyaþlarýmý hala sýcacýk
Sana kendimi býrakýyorum
Belki de sonsuzluk düþtü yüreðime
Ýnanmak istemiyorum yüreðime
Ýçimde nefretle sevginin savaþtýðý bir arena var
Gece olur yine gözlerim gözlerim ýslanýr
Ve yüreðime iner beni yýkan o gözyaþý
Bir damla gözyaþý kan gibi iþler içime
Ve ben bir kere daha ölürüm
Gidiyorum iþte sonsuzluk korkusu yok içimde
SERKAN YETGÝN
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.