SUSTUM

Sustum
Artýk Kavim denen bir geçmiþten geçerek
Ne yöne baksam kör saðýr dilsiz
Nice günahlar biriktirdim.
Aklým daha yeni ayaklanmýþ
Bir çocuðun göbek baðýnda saklýyken
Açýk bir kapý aralýðýndan
Çisileyerek yeryüzüne
Sustum..

Gece oldu
Arkaik bir geçmiþten kalan ömrümle
Nice lambalar söndürdüm sebepsiz
Ah bir buðday tanesi olabilseydim
Rüzgara karþý
Yaðsaydým usul usul
Yaðsaydým geceden kalan bir kervanla
Sonra Malabadi köprüsünün direklerine
Sustum..
O kapýdan geçerken öylece bakmasaydým...
Sustum..

Sonra bir düþünmek geldi aklýma
Ucu ucuna birleþtirip bütün kelimeleri
Ne yana baksam ne yana konuþsam
Bilemedim
Baðladým dilimi kopacak bütün fýrtýnalarda
Lal, ezberlenmemiþ, toprak altýnda kalmýþ
Ne kadar gözyaþý varsa
Mavi bir çocuðun düþüne býraktým..

Sustum..

Düþünde resim çizen,oynayan
Düþünde bembeyaz bir sayfa da yaþayan
Düþünde dilsiz, kemiksiz, sahipsiz
Gözyaþlarýndan baþka arkadaþý olmayan
Sarý bir çocuk çizdim sonra..

Aðladým..
Sustum...

Ünal ÇAGABEY
09/11/2021


Sosyal Medyada Paylaşın: