MENÃœLER

Anasayfa

Åžiirler

Yazılar

Forum

Nedir?

Kitap

Bi Cümle

Ä°letiÅŸim

Boş Elbiseler
Abdurrahman GÜLEÇ

Boş Elbiseler



Lekesizdi, beyaz…
kar’ýn kurtlanmadýðý zamanlardaydý,
çocuksu masum dokunuþlar dolaþýrdý
puslu sokaklarda…
karanlýðýn zifirine; yýldýrým gibi düþerdi de sevgi
silerdi hasleti çaresizliðin kasvetini,
yýldýzlarýn gülüþleri dolardý geceye
bir üþümek gelirdi de için için titrerdik
duru bir ýþýk süzülürdü gönül penceresinden;
ay düþerdi yüzlere, kapanmazdý hiç gözlerde perde
bir hoþ seda kalýrdý zihinlerde…

buz üzerindeki kardan adamlarýn
uzayan burunlarý düþtü önce,
ihtirasýn sýcaklýðýndan;
oysa duru bir suydu, buz kadar kýrýlgan, insan
sonra, düðmeden kara gözleri düþtü
görmeyen duymayan sessiz bir yýðýna dönüþtü
kargalarýn terk ettiði þehir çöplüklerinde…

kar’da kara bir leke oldu boþ elbiseler
kabýndan boþalan su gibi akýp gitti birikenler:
yaðmur olmak vardý oysa
göðe açýlan avuçlara dolmak,
pýnar olmak vardý, fýþkýrmak, tutunabilmek yaþama,
birikmek vardý, birleþmek vardý,
hep bir olmak vardý da; ah ki ne gam,
fýrsat olsaydý riyadan…

büyüdü lekelenmeler iz oldu
sýrnaþýk sarmaþýklar gibi yýrtýk yüzlerde,
gölgesi düþtü kötülüðün, oyunun son perdesine
bahardan güze geçiþ an’dý ama su-i zan
etiketler doldukça boþalan insandý
yaþama sýnýf atlatmak sanrýsý
ol dediðinde arsýz ol’mu demiþti tanrý? ...

ömür dediðin nedir ki; bir nefeslik buhar
ipler kuklacýnýn elinde
kahkahalar yükseliyor salonlardan
yýrtýlýyor sessizlik aks-i sedadan
boþalýyor bedenler, arýnýrken bütün renklerden
ne bir direniþ, ne bir kýpýrtý var cisimlerden
topraða düþen son cemre
þule yükselmekte boþ elbiselerden


Abdurrahman Güleç

Sosyal Medyada Paylaşın:



(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.