Yalnýz Kalýnca dibe vurur insan Eski bir radyo Duvarda asýlý Bak Nasýl da aðlýyor Gaz lambasýnýn titrek ýþýklarýnda Acý acý çýðlýklarla geceyi yakýyor Geçiyor Keman da bir hicaz taksimi Gözlerime kýzýl perdeler inerken Çekiliyor damarlarým þarkýlarda En tizinde ,tozu dumana kata kata Silkeliyor Ezgilerini üzerime Yüksek perdelerden dökülüyor Yokluðun gibi Yanýk kokuyor Kaybolduðum Tüm odalarda Sivri dilli Þimdi Bütün Notalar Keskin býçak gibi saplanýyor Baðrýma Aah ah, can çekiþiyor kalbim Kanýyor, durmadan Damla damla dökülüyor Sýzýyor , Gönül deryama Yine Kan çanaðý gözlerim Çaðlýyor yine Usanmadan her gece Her gece sensizliðinde Açýlýr bir perde Baþlar Gölge oyunlarý Yüreðimin duvarlarýna vurur aksini Çarpar ,Ruhuma Yüzüme,Gözüme,her yerime Rakseder Durmadan Bütün benliðimde
Çýrak Ça / Ýbrahim YETGÝNDAÐ
Sosyal Medyada Paylaşın:
Çırak Ça Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.