Azrail’e selam olsun

//
.
.
.

sahi,
üzerine
nedensiz
gülücükleri,
boy ve bedensiz
masallarý ve düþleri
devrimi pembe aþklarý,
þekerden pamuk hayalleri
gülen güneþ çizilen duvarlarý
devrilen çocukluðun oldu mu hiç..
hani, bilyelerindeki renk kardeþliðinin
bez bebeklerine sarýnan anaçlýk hislerinin
tek, tek heveslerinden yolunduðu oldu mu hiç


sahi
boysuz
ve de soysuz
bir aynaya hiç
cüceleþti mi söyle
devleþemeyen tutkun
ya da kýyametler biçtiðin
oldu mu yeþeremeyen aþklara
bazen yetmez gözündeki yaþ bile
kanarsýn kirpiklerinden süzüle, süzüle
aklým engerek, dilim çýngýrak þimdilerde
heykel yaptým yaðmurdan, bulutlardan tanrý
kandýkça, kanadýkça bir hayat daha avucumda


aþka,
vicdana,
ve topraða
hatta ve hatta
Azrail’ e dururum
alnýmdan bir selam
gereði illa ki gerekirse...
varsýn adý ölesiye yaþamak,
varsýn sevilmeden sevmek olsun
açamayacaksa bir gül goncasýndan,
öpemeyecekse al gelincik dudaðýmdan,
uyanamayacaksa ak bir sayfa uykusundan
devrimleþemeyecekse bir postal çamurundan...

.
.
.
//



ilhanaþýcýeylülikibinyirmiiki


Sosyal Medyada Paylaşın: