tut, tutun sýmsýký nefsime, nefesime, fani hevesime bin deðil bir kuple de olsa dokun sesime ya da durma al, al git artýk bendeki çoðalan seni, sensizliði daha fazla caným yaþamak çekmeden...
oysa, ne güzeldi seni sere serpe sevmek
. . . //
ilhanaþýcýkasýmikibinyirmibir
Sosyal Medyada Paylaşın:
ilhanaşıcı Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.