Bilmediðim yorgunluklar akþamý Yerin yedi kat dibinden Bir köz düþtü gamzeme Sol Gamzemde yanýk kokusu Ömrümün tüketilmiþliðinden ...
Sararan yapraklarýmdan Gönlümün perçemine ak düþtü Yorgun uykularýmda kaybettiðim Umarsýz zamanlardan çalýnan Sadece bir düþtü...
Esmer bir Bahara yorgun Býraksam kendimi gecenin sýrrýndan Tutulur muyum kayan bir yýldýza niyet...
Sokulsam avuçlarýna Dileyerek þefkat Geceme sabah düþürür mü ellerin...
Soðuk bir sonbahar gecesinde Döktüm ya otuz yýlýný ömrümün Nemli sesin nedendir bilmem Dokundu kalbime Þimdi bir his Sokaklarýmý sana çýkarmak ister ya hep Kaybettiðim yýllarýma aðlamaklý Sýcacýk dizlerine düþsün baþým ister...
Öyle yaralý öyle yaralý bir aslan Sýrtlanlarýn kamburundan kaymýþ Hayatý üç paralýk gibi...
Ama denedim bedenime sýðsýn diye Bilmem kaç yýl boynuna bastýrdým ruhumun Aradým bir derviþ gibi her canlý için sebepsiz tüm acýlarý çektim sanki içime Böylece bir ýrmak büyüdü Ýçimden çýkmayan kara bulutlarýn göðsünden...
Diner sandým Ama olmadý Büyüdü içimdeki tufan En sonunda Öyle acýdý öyle acýdý ki kalbim Tanrýnýn merhametine geldim sanki Bir Bahar Sokuldu ciðerlerime Sözlerimin düðümü çözülünce ilk kez Nefes alýþlarým irkildi Korktum sakladýklarýmýn bir dað olmasýndan En çok aðlamak duygusu bilmem neden Her harfte sokuldu kelimelerime Belli ki yoruldum Ruhumdan aðýr yükler taþýmaktan...