Zaman;
Zerdüþt bir yolun
aydýnlýk, karanlýðýnda kendimle yüzleþmeliyim
Kâinata tecellî eden
Arþ ve Ferþ ile
herþey denge ahenkteyse
bu tevâfuk niye
Ar görme asi rüzgârým
benimde bir yüreðim var
Ah Fýrat bakýþlým
gözlerimin namlusuna yalnýzlýðýn
çoðaldýkça
içimde beklettiðim sancýlý yalnýzlýklar
küstürür manolya çiçeklerini, bekleyiþim
kalbimden devrik bir türkü geçiyor
þimdilerde
kendinden göç etmiþ saðýr þehirdeyim
Ah anne yüreðim
kendime ne kadar da yabancýyým
Vakit ne uzun hayat ne dar geliyor
adýný her yutkunduðumda
gözümden yaðdýrdýðým yaðmurlar
seni ýslatmasýn hüzünkâr acýya
Bakma öyle
ben öyle aþinayken yüreðine
soluðumdan yine argýn bir þiir geçer
Ahmet Telli’den
"gidersen yýkýlýr bu kent"
öyle avazlanýr olabildiðince sessiz
yine
sevdalar dökülür sokak çöplüklerine
ben kaldýrým taþlarýnda sahipsiz bir kumru
yolunu gözleyen yoksul çocuk
belki bir sevda düþürür yüreðime
Hayat bir tren istasyonunda
bükülür ömrün sýrtýnda
bide sen
d/okunmazsan kýrýlýr dallarým
Sadece
gölgesiyiz yanýk bir güneþin hasreti..
Gizem
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.