KAYIP GÖLGE

Mezarcýlar kazarken topraðýmý
Gözyaþlarýmýn yarýsý yanaðýma
Diðer yarýsý kan revan içinde
Dökülür yüreðimin mezarlýðýna
Asla,Konuþmayacak bir daha
Susacak
Çekildiðim Matem dergahýnda ,
Kara sürmeleri çekmiþ ahýnda
Kýrký çýkmamýþ tek müridiyim
Eyvahlarýn sandalýnda titrer
Duramaz ayakta En vahýnda
Þimdi dilim dilim olmuþ yüreðim
Lâl olacak þu kesilesice dilim
Artýk Kör bakacak sana sözlerim
Belki Susacak bütün ömrümce
Semada yýldýzlara bakarak
Konuþamayacak hiç bir gece
Saðýr,Dilsiz Kara topraðýnda

Kesilmeyen
Uslanmaz
Utanmaz kýrkikindi Bahar yaðmurlarý
Seni
Alýp götürecek benden çok uzaklara
Suretin silinecek Bu bedenden
Tenimden uçup savrulacak ýlýk nefesin
Kor bakýþlarýn Yanacak Gözlerimde
Anlamsýzca akýp karýþacak topraða
Gece Gündüz çaðlayarak
Kara yazðýlarda,
Gidip Susuz yazlara çarpacak
Çarmýha gerilecek terinde özlemlerim
Yanýp kül olacak o zaman
Vefasýzlýk güneþlerinde
Saçlarýn,Yüzün,Gözlerin
Benden alýp kopardýðýn ellerin

Sonra
Bir rüzgar esecek yedi yönden
Yakýp yýkacak önüne katýp her þeyi
Savuracak bütün yýldýzlarý yüzüme
Kör edecek sensiz yetim gözlerimi
Toplayacak boþlukta avare dolanan
Yüreðine üfürdüðüm tüm sözlerimi
Bitecek bunlar,Dönecek devran
Öksüz gecelerin Sýzýlarý seslenecek
Daðbaþýnda Bir çoban kavalýnda
Rüzgâr ezgilerini taþýyacak nefesimin
Vurup bir ozanýn kocaman kalbine
Yanacaðým her daim Bir çýra gibi
Belki yedi telli bir sazda inleyip
Dizlerinde deli bir nehir gibi
Kabar kabar kabarýp
Bir sevði seli olurum elbet
Çaðlayýp pýnarlarla daðlardan
Inip yayýlýrým ovaya belki bir aðýt la
Yada titrek zilli parmak uçlarýnda
Baþýný ,savrulan kara saçlarýný
Çekip sinemdeki tetikten
Gözlerinde kapatýp gözlerimi
Özümde öldürdüðün özlemlerimi
Ellerinle Bir kürek toprak atýp
Vurup zýlðýtý
Yüreðimdeki mezarýma
Çekip gideceðim
Yokluðunun Berzahlarýna

Çýrak Ça / IbrahimYETGINDAÐ
Sosyal Medyada Paylaşın: