Dalgýn gözlerle seyrettim boðazý Yýl bin dokuz yüz yetmiþ beþ Bu kente ilk adýmýmý atýþým Sanki dün gibi Zaman su gibi akýp gidiyor Pamuk ipliðine baðlý herþey Çok þeyler aldý bu istanbul benden Sahil boyunca Dalgalar kavga ediyor martýlarla Sensizlikten önceki son ezgiler Bu karsnlýk sokaklarýn Alýyor yine intikamýný Ey Ýstanbul ben yine sessiz kalýyorum Kapatýp gözlerimi usul usul Maziyi hatýrlýyorum Bir gün senden ayrýldýðýmda Beni sana sorarlarsa Denize aþýktý,gitti karadenize dersin Kabus sanýp uyanma sakýn Bir gün,bir gece Düþlerim, gördüklerin gerçek olacak Bak hava karardý yine geldi gece Sanada hiç güven olmýyor Ansýzýn,kapattý gökyüzü kendini aydýnlýða Çok anýlarýmýz oldu seninle Sen yenide acýtma benim yüreðimi Aðlamasýn gözlerim Yalnýzlýðýmdan Ay ýþýðýnýn haberi olmasýn, Ben yalnýzlýðýmý paylaþacaðým Sen olmasanda yanýmda Ben yine seninle olacaðým Çünki,sende yaþadýðým anýlarým Yýldýzlarým, ay ýþýðým var benim… 🐋🐋🐋🐋 Sosyal Medyada Paylaşın:
PAMUKŞEKERİM Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.