İnsan
Bir çiçekle alýnmaz kýrýlan gönül,
Yaktýðýn ateþ kendi cehennemindir.
Bin lisanla da varsan dostun Hu kapýsýna,
Hakk’ýn olan o yürek ,ayný mihman deðildir.
Ýnsan yol bulur, topraktan alýr da ruhunu
Bir nefese ram olur ,bilmez asli hamurunu
Gezer dünya sahnesinde harcar ten çamurunu
Bir nefes fazlaya kimse ferman deðildir.
Zaman nedir alemde, an bilmeden yürürsün
Mevsimler gelir geçer, sen içinden çürürsün
Yol tükenir, gün tükenir de boþa ayak sürürsün
Þu direksiz aleme,kimse kirman deðildir.
Eylenme dünyanýn hücuratsýz gölgesinde
Gökte sýrlý bir damla, ateþ saklar özgesinde
Bir tomurcuk patlar, hükmün olmaz gövdesinde
Mühür elimde zikriyle, kimse Süleyman deðildir.
Ayþe Iþýk Uyanýk
10 Kasým 2021
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.