Bu þiiri Sana düþümden yazýyorum Karýþýk puslu bir rüyaydý, Rüyamýydý, Belkide kabustu Seçemedim Sana bakarken Göremedim gözlerini Sanki, Asýktý yüzün Hiç Bakmadýn bile bana Gülmedin Ama ben Yedi kara gül verdim sana Almadýn sen Üzüldüm Elimde boynu büküldü güllerin Kan kýrmýzý gözyaþý oldu Damla damla ,damlayýp Ayaklarýnýn dibine düþtüler Deryaya battým,Korktum Kan gölünden çektim ayaklarýmý Yürüdüm Ah Kaybettim seni Elimde yedi karanfil Koþuyorum deliler gibi Girdiðim her sokakta Avaz avaz baðýrdým Duymadým bile Sanki Kendi sesime saðýrdým Yumrukladým kapýlarý , Açýlmadý ya hiç biri Elimde Yandý karanfiller Caným yanýyor ellerimde köz ateþ Dayýyorum aðzýmý avuçlarýma Kana kana içerken nârý Yana yana kül oldu dilim Þimdi,Lâl bakýyorum sözlerime Dilimde ismin Gözümde seller Elimde mendil ,Ben Neredeyim Düþümden kayboldun ,Sen Neredesin Nefesim týkandý yeter çok yoruldum Sensizliðe uyandýðým kanter sabahlarda Yastýðýma sinmiþ Yediveren kokularý bilmem Nedendir
Çýrak Ça / Ýbrahim YETGINDAÐ
Sosyal Medyada Paylaşın:
Çırak Ça Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.