Bir þiir istersin benden cânâným,
Senden âlâ þiir, yok ki yazayým.
Ýlham el’den deðil; senden cânâným,
Haydi gözlerime, bak ki yazayým.
Sensiz mýsralardan þiir mi olur?
Seni yazmayandan, þair mi olur?
Seni yazmaz kalem mahir mi olur?
Aþký sözlerime, dök ki yazayým.
Her þiirin ana, temasý sensin,
En güzel kadýnýn þemasý sensin,
Aþkýn nirvânasý, semâsý sensin,
Aþk-ý asumâna, çýk ki yazayým.
Uzat ellerini, uzat tutayým,
Aþkýn deryasýna, sende batayým,
Gönül kucaðýnda, sonsuz yatayým,
Beni dizlerine, tak ki yazayým.
Gönül otaðýmý, eyledim minder,
Mihrimâh cemâlin, yüzüme dönder,
Telve gözlerinden, bir ýþmar gönder,
Gönül özlerime, ak ki yazayým.
Þair kalemimi, sen ol aðlatan
Kara sevdalara, sen ol baðlatan,
Aþkýn gözü körse, sen ol daðlatan,
Küllü közlerimi, yak ki yazayým.
Aþkýn meþalesi, ýþýðý gibi,
Kerem’in Aslý’sý, maþuðu gibi,
Ozan Figani’nin, aþýðý gibi,
Yeþil gözlerime, çak ki yazayým
Ozan Figani (Erdem Gümüþ)
09.11.2021
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.