ANNE

Yine gördüm seni, düþümde bugün.
Saðlýðýn iyimi, canýmsýn anne.
Hasretin sýzlýyor, döþümde bugün.
Özledim kokunu, kanýmsýn anne...

Çalýþýp durursun, nasýrlý eller.
Sensiz koydu taman, þu gurbet eller.
Halden anlamaz ki, vefasýz el’ler.
Klavuzum olan, yönümsün anne...

Sensizken yaz günü, üþüyorum ben.
Bir boþluða doðru, düþüyorum ben.
Bilmem böyle nasýl, yaþýyorum ben.
Bugünüm yarýným, dünümsün anne...

Geceleri dostum, havada ki ay.
Karnýnda taþýdýn, beni dokuz ay.
Korudun kolladýn, demedin hiç ay.
Þu bedenim de sol, yanýmsýn anne...

Bebekken hop ettin, sýrtýna vurdun.
Yeri geldi þefkat, tokadý vurdun.
Sevgi ve þefkatle, kalbimden vurdun.
Burcu burcu kokan, tenimsin anne...

Bu þiir de olsun, sana bir aný.
Yaþanan günler bak, oldu bir aný.
Akif’in geçmiyor, sensiz bir aný.
Ýçinde olduðum, an’ýmsýn anne...

Mehmet Akif KÖSE
Sosyal Medyada Paylaşın: