CAMDAKİ KÜÇÜK SERÇE

Kar taneleri düþüyordu bu sabah sokaðýmýza
Üþüyordu ve ürküyordu küçük yüreði
Kanatlarý yorgunluktan bitap bi halde
Sanki aðlýyordu
Camdaki küçük serçe
Gözlerinde masum bir bakýþ vardý
Göz kapaklarý yavaþ yavaþ kapanýyor
Ayaklarýda artýk soðuktan tutmuyordu
Bu yaþamakmý dercesine
Sanki insanlýðý sorguluyordu
Camdaki küçük serçe
Ne kadarda acýmasýzdý hayat
Bir tarafta lüks yaþam
Diðer tarafta ise adeta ölüyordu insan
Ýçimde bir rüzgar esmeye baþladý o an
Göz yaþlarým yanaklarýmý ýsýtýyordu
Ve hayat sanki o bakýþkara hapsolmuþ
Adete durmuþtu zaman
Artýk bir adým daha yaklaþmýþtý hazin sona
Camdaki küçük serçe
Ýçimden ýlýk ýlýk bir kan akýyordu sanki
Ayak parmaklarýma
Sýrtýmdan bir býçak saplanmýþdý o an
Nefesim kesiliyordu adeta
Gözlerim gözlerinde takýlý kaldý
Ve bir an yýkýldý beyaz karlar üzerine
Cansýz bir þekilde
Camdaki küçük serçe
Ne kadarda seslensemde duymadý kimse
Ruhum artýk bedenimi terk etmiþ
Teslim olmuþtu dünyanýn en gerçeðine.

Erkan ÞEREMET

Sosyal Medyada Paylaşın: