Gözlerini kapatýp bir daha uyanmadýn Sanki beni unuttun adýmý da anmadýn Açsaydýn gözlerini görebilsen o anda Duyardýn inlememi yankýlanan odanda Belkide hüzünlenip, hýçkýrýp aðlayarak Kýzardýn o an belki kalbimi daðlayarak Birþey yapmamak için elimi baðlayarak uykuya dalmak gibi derin ve sonsuzca Mutsuzca yaþamaya alýþmalý onsuzca Ellerimle, acý ile eþeledim topraðýn Güz vaktinde düþen sarý yapraðýn Yeþerir mi yeniden dal baþka yerde Açacak elbette gül yine baþka yerde Beklerim baþýnda, giderim ýslanýnca Dinlenirim sýrtýmý duvara yaslanýnca Gömülünce beden topraða,serinmidir Sensiz kalýnca biter mi acýlar derinmidir
Sosyal Medyada Paylaşın:
Öztürk ALKOÇ Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.