SONBAHARDA
Yine bir sonbaharda düþtüm yollara senin için
Yaðmurlar yaðarken ,esen rüzgarda sarý yapraklar
Amaçsýz insan gibi ,baþýboþ,canhýraþ savruluyor
Suya doymamýþ topraklar,yaðmurda da kavruluyor
Solan tabiatta bir yaþlý dal, kýrmýzý bir gül devriliyor
Hayat devam ediyor,baharda,yazda kýþ-sonbaharda
Çalýþkan insanlar çalýþýyor,didiniyor, üretiyor,arý gibi
Tembel insanlar yatarlar; kýþ uykusuna ayý gibi
Düþünen insanlar yazarlar,senin gibi , benim gibi
Özgür insanlar asidir,baþkaldýrýr onun gibi,bunun gibi
Hayat bize öðretmendir,öðretir her þeyi acýda olsa
Gezince görürüz baktýðýmýz her yeri,adýmýz hacý da olsa
Belki de bu son bahar ,hayatýn gerçek son baharýdýr
Onun için tabiat ve yüzler solmuþ yapraklar sarýdýr
Görmüyorsak, zihnimiz meþgul ya körüz yada deli
Gerçeklerden korkarýz bazen,engelleriz içimizdeki seli
Görüyorsak gözümüzle, yoruyorsak yaþýyoruz ezeli
Ölüm acý bir sondur, üzülmeyin,takmayýnýz eceli
Bedenimiz olmasa da yaþayacak dünyadaki eseri
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.