televizyonun sesini kýsar mýsýn sesimi duyamýyorum ben mi ben dünyanýn ta kendisiyim
namlunun ucundan deniz manzarasýný seyretmek içleri mezarlýklarla dolu olanlar bu hissi çok iyi bilirler
çocukluðumun saçlarýný taradým bu sabah bu sabah bir pamuk þeker çýktý sandýktan dizlerimde o sararmýþ yara bandý var yumurtayý rafadan seviyormuþum eskiden meðer babamdan henüz hiç dayak yememiþim büyümek denen þu illet ne kadar da yaþlýymýþ hayret topraða ekilen caným ananneciðim ben de artýk sana denk miyim
bir bayram telaþý var üzerimde bayramlýklarýný defalarca giyip çýkarmýþ bir çocuk kadar hevesliyim fakat bu çocuk hiç þeker toplayamamýþ saçlarý da çok kýsacýk üstelik bayram diyorum-o pembe kurdele gibi olmalý þeker toplamak mýdýr bayram dediðin sahi yoksa bayramlýk giymek mi çocuk olmak ne zor þeymiþ ah ne zor þey bildik mi
doðmadýðým zamanlarý özlüyorum yaþ aldýkça gök gözlerime doluyor gözlerim yosunlara yosunlar yeþildir içimde gök kuþlar kadar mavi gözlerim yosunlarýn gökle birleþtiði bir yerde gök gözlerime dalýyor birden gözlerim yosunlara gözlerim-gökle yosunlarýn bir penceresi gök ciðerime batýyor yosunlar gözlerime gözlerim oysa sadece bir hiçti onlarýn rengi bunu yalnýz ben bilirimdi bir ölümdüm ben çünkü
ah þu dünyanýn sesini az bi kýsar mýsýn lütfen sesimi duyamýyorum benimi sordun-uz ben silahýn ta kendisiyim
..
mY Sosyal Medyada Paylaşın:
Mehtap Yıldız Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.