GÜN

Gün aðýrdý yine Karanlýk düþünceler karanlýðýn içinde
Bir yazý yazýlmýþ,kara taþýn üstüne kara bir söz…
Güvercinler kara taþýn üstünde
Yol boyunca uzanan gölgeler…
Bir yoksul el,bir kutsal el…
Dualar ediliyor daðýn tepesinde
Daðýn yamacýnda ölü ruhlar…
Yere serilmiþ kutsal kitaplar.
Gün aðýrdý yine
Karanlýk düþünceler karanlýðýn içinde
Karanlýða baþ kaldýrmýþ
Kan dolu gözler
Bir yazý yazýlmýþ kara taþýn üstüne
Bir dev oturmuþ gölgelerin gölgesinde
Eller açýlmýþ korku çýðlýklarý arasýnda
Kimi ölü,kimi canlý…
Bir ütopik dünya sanki
Tanrýlar var mý ki?
Bir yürek topraðýnýn diyarýdýr bu
Kahraman ve asil insanlarýn
Gök yüzündedir bizim bayraðýmýz
Kýpkýzýl ve göklere dikmiþiz…
Toprakla yeþerdik bu dünyada
Neden toprakla gideceðiz bu dünyada…
Kim bilir?
Bir korku var içimizde…
Yoksa bu bir rüya mý?
Gün aðýrdý yine
Toprak patladý patlayacak
Dualar ediliyor daðýn tepesinde
Karanlýk düþünceler karanlýðýn içinde
Gök yüzünde kara bir göz
Yer yüzünde kanla dolmuþ gözler
Göz yaþlarý çýðlýk çýðlýða…
Yalýn ayaklý çocuklar bayraðý taþýyor
Kýpkýzýl göklere
Karanlýða baþ kaldýrmýþ
Kapkara gözler
Güneþ doðdu doðacak
Toprak patladý iþte
Çiçekler baþ kaldýrdý
Kýpkýzýl göklere
Karanlýk düþünceler karanlýðýn içinde…”
Sedat Evren

Sosyal Medyada Paylaşın: