Anlamsız Sesleniş

Hissedilmez aþkýn çaresizliði
Ne de doðan güneþi.
Tutulmaz ellerinden kaçan
Sevilenler,gülüþler...

Yankýlanýr belki sessizlikte
Batan güneþin hýckýrýklarý
Duyulmaz olur, belki de
Görülmez olur uçan son kuþlarý.

Ben bir topalim ki artýk
Çýkamam ki yokuþlarý,geçemem ki
Uçurumlarý,göremem ki
Ufukta doðan yýldýzlarý

Yara izimdir artýk kelimelerim
Doðan tek þeyse gölgelerim
Yersiz de olsa özlerim seni
Akþamlar sabaha karýþýrken,gülüþünü

Haber eylesin kuþlar,çicekler
Doðuyor mu ufkun bilmeliyim.
Sessiz þarkýlar doðar mý gözlerine
Anlatmalýsýn bülbüllere

Kaybolan gülüþlerimi sakla ki
Gözlerim bulamasýn bir daha.
Çal kalbimin týnýsýný
Duymasýn kimse bir daha

Ey anlatýlmýþ bulutlar
Uzaklaþýn gözlerimden
Islatýn kurumuþ pýnarýmý
Susuz kalmasýn bir daha.
Sosyal Medyada Paylaşın: