GÜZ GÜLLERİ

Hüzün düðümlenir yanaklarýna,
Kýraðý hançer saplar kalbine,
Söz kör olur, çýkmaz dudaðýndan,
Sevgiyi sadece gözlerin anlatýr,
Gözyaþlarýn hüznü hatýrlatýr,
Sevgi bozar, bu hüzünlü ruhunu,
Alýr götürür kör düðümlü ahýný.
Güneþin sevgi dolu bakýþýyla
Yüzünde anlýk güller açar,
Mutluluktan havalara uçar,
Rüzgâr asýk suratýný yumuþatýr,
Vücudunu bir sevgi yumaðý kuþatýr.
Boynu bükük güz gülleri,
Bir aðlar, bir güler,
Ýlkbaharý, yazý göremez,
Araya karakýþ girer,
Cemreyi göremez,
Araya Karlýdaðlar girer…
Güz güllerinin kaderidir,
Hüznü boynuna takmak,
Güneþe umutsuzca bakmak,
Dalgýnca etrafa bakmak,
Güneþ bir gelir, bir gider,
Karabulut araya girer,
Mutlu etmez hüznünü…
Gölgeler karargâh kurar,
Ayaz söyletmez sözünü,
Yakar geçer, yumar gözünü…
Ben, güz gülleriyim,
Bahara ulaþamam,
Aramýzda Karlýdaðlar var,
Eli kýlýçtan keskin kýraðý var,
Güneþ elimden tutmaz,
Nefesi fayda vermez,
Güneþ bile soðuk solur,
Yaðmurlar tek dostum olur,
Hýrçýn esen poyraz kaderim olur…
Güllerimi çizen kederlenir,
Kýsacýk ömrümle hüzünlenir,
Sonbahar yapraðý gibi yýðýlýrým,
Mezarým düþtüðüm yere kazýlýr,
Mezar taþýma “Güz Gülleri” diye yazýlýr.
Ben güz gülleriyim,
Yazý, baharý göremem,
Aramýza Karlýdaðlar girer.
Yoktur Kaderimde yaþlanma,
Ben hep genç yaþta ölürüm,
Daima hak yoluna yürürüm.
Mezarýmda güllerim kokar,
Dünyama hüzünle bakar…
03.11.2021
Yozgat
Sosyal Medyada Paylaşın: