yýllardýr, günler boyu O’nlu fallar baktýðým güzellik; bir þiir gecesinde elini uzatarak geldi.. sesi yabancý deðildi ama kendisi anýlarýmdakinden çok daha güzeldi.. peþisýra yürüdüm çay aldý ikimize; bir yudum daha aldýktan sonra "hatýrlamadýn galiba" dedi, "yoo hatýrladým da" O yine adýný tekrar etti.. Olacak ya bende bir þey çaðrýþmýyor oysa kimi görsem o sanýrdým, her güzelde Onu bulur, Onu arardým etkinliðe beraber gittiðimiz okey arkadaþlarým etrafýmý sardýlar, bu harikuladeliði nerden tanýyor olabilirim.. herkes hayran, Memet Hoca “harika þiirdi kutlarým” dedi! “tanýþtýrmayacak mýsýn bizi?” "arkadaþlar! gelmiþ geçmiþ en yüce aþkým" “Mehmet, Hüseyin, Ali” diðerlerinin ismini de herkesin beklediði Þairenin adý bende yok.. herkes beni bekliyor döndüm gayet rahat "adýn neydi kýz?" o muhteþem bir kahkaha patlattý adýný söyleyerek tokalaþtý bütün bunlardan sonra þiir çekilmezdi ayrýldýk þiir gecesinden.. yanýmdakiler pür neþe kahkaha "sahi adý neymiþ? Usta!” onlar hep birlikte tekrarladýlar yine oturduk okeye, de!.. oyun hep bende kalmýþ epey bir süre.. aradan bir beþ sene daha geçmiþ.. geçenlerde gördüm.. ne büyük þansmýþ.. ben artýk birkaç gündür onun adýna “Gönlümün Bað Bozumu" diyorum.. Adýný süsledim durdum Kendisinin bile bilmediði GBB “Gönlümün Bað Bozumu”
Sosyal Medyada Paylaşın:
İbrahim Çelikli Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.