Gönlümün Hüznü giyinmiþ Sarý Sonbahar bahçelerinde Gezinirken sokak aralarýnda Biraz daha solarken Dünden Güne Sýð Saksýlarda vurulmuþ Ayaðýnda prangalar Lâl perdeler çekilmiþ Korkak Dudaklarýna Dilinde bukaðýlar Damlar Hüzün kokularý Kokar buram buram Boynu bükük gerdanlarýnda Gül yapraðýnda.
Geçerken Altýndan ona baktýðým Elma aðacýnýn üstünden sarkan Gökte bir karabulutu görünce Anladým Bahar ütüpyolarýna Bakan nar çiçeginin Kederini ,çilesini Vakit dardý Ömür azdý Sýðmadý . Hayaller devâsa Umutlar azdý Günden Güne Ümitlerin kýrýlýrken kanadý Serzeniþlerin kýyýsýna vurmuþ Bütün yaralarým kanadý Yeniden azdý Dilendim sââdeti Ben Razýydým Bir yüce Kâlem yazdý Kâh güldü kah aðladý ama Ama sýð ömrümün derinliklerinde Baðrýma çarpan bütün mevsimler Bir damla Suya hasret Susuz bir yazdý Okaliptuslar hýncýný emerken topraktan Devriliyordu nar aðacýnýn üzerine Nâr dan Gölgeler düþüyordu Sallanýp duran Umutlarý çalýnmýþ Dallarda susamýþ Çarpardý Narlarýn yüzüne Yaðmursuz Ýkindi güneþleri Yaðardý bütün çiçeklerime Biraz daha kýzarýrdým Kuruyan dallardan Sessizce Ýnerdi geceye Kabuðu olurdu Kazan kazan Kuru yapraklarý Bu Kapanmaz Hazin yaralarýma Bir hazan aðýt olurdu Elimden Kayýp giden Vefasýz Bütün baharlara
Çýrak Ça
Sosyal Medyada Paylaşın:
Çırak Ça Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.