İÇİME GÖMDÜM

Sanmayýn gülüyom, içim yanýyor.
Derdimi, çilemi, içime gömdüm.
Yara yürektedir, her gün kanýyor.
Hayalimi, düþümü, içime gömdüm.

Kan kustum kýzýlcýk þerbeti içtim.
Her gün bedenime, kefenler biçtim.
Býktým canýmdan, kendimden geçtim.
Sevincimi arzumu, içime gömdüm.

Haykýrsam sesimden, daðlar erirdi.
Sevda’ sýz açan þu, güller kururdu.
Þu halimi kör olan, gözler görürdü.
Sevdalarý, aþklarý, içime gömdüm.

Ölmeden ölmek, buyumuþ meðer.
Felek çeþit, çeþit, tuzaklar kurar.
Doymadan hayata, gül benzim solar.
Ben beni unutup, içime gömdüm.



Muhlis SÜNBÜLCÜ.


Sosyal Medyada Paylaşın: