Gün; yaðmura uyandý. Yaðmur... Çisil çisil vurdu eþikten. Yaðmurun sesi Ve cama týklayan bereketli naðmesi Yeni gün aðarmayý bekliyorken. Su birikintileri akar; Kaldýrýmlar dibinden.
Güneþ belli ki; sabýrsýzca Topraðý ýsýtmak için sýra bekler. Gecenin gündüze karýþtýðý anda Damlalar aheste mi aheste Topraða düþerken Sanki notalarda yine yeni bir beste. Köþebaþýnda bekleyen fabrika kýzlarý Zamanla yarýþan ekmekçi Cadde baþýnda toplanan yaðmur. Kaldýrým kenarýnda süzülür. Ve önceki günden ne varsa Toz, toprak, kuru yaprak Hepsini alýp götürür.
Sabaha uyanan sokak köpekleri Çöpçüyü bekler. Çöpçü alýr çöpünü Ve köpekleri de nasipler. Yaðmur þaklar ve þaklar. Akan sular köpürdükçe köpürür. Yaðmurlu bir son yaz sabahý Bereketle baþlar.
Sosyal Medyada Paylaşın:
Sakin Karakaş Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.