BIKTIM RİYADAN
Hangi gül-ü tutsam, boynunu büktü
Umudum yok gayrý, daldan yapraktan
Hep doðru söyledim, duyanlar güldü
Vazgeçtim dünyadan, býktým yalandan
Mal mülk makam için, namus satanlar
Utanmaz sülükler, öne yatanlar
Düzenbazlar için, alkýþ tutanlar
Gerçekten utandým, býktým riyadan
Zalimin zulmü var, cahilin taþý
Bu yüzden dinmiyor, gözümün yaþý
Görmüyor gözleri, bu millet þaþý
Þu kutlu davadan, býktým yalandan
Her türlü kötülük, günah sermaye
Zalimler kötüyü eder himaye
Tüm yobaz cahiller, almýþlar paye
Alimden utandým, býktým yalandan
Umutla haykýrdým gerçeði yüze
O yüzden çýkamam, bir türlü düze
Girmek istemedim, sahtekar göze
Gerçek öz bulamam, býktým riyadan
Umutla yarýna bakmak rüyada
Her doðru söylenir, amma havada
Gözler bakar bir gün, kalýr tavanda
Ölümden utandým, býktým bu candan
Kul Seyyah’ým der ki, kula kul oldun
Sonun geldi eyvah! Saçýný yoldun
Kötüye cehennem, sonunda buldun
Korktum ben günahtan, býktým þeytandan.
Tahsin Þahin (Kul Seyyah)
El verip yâr dersin,yâr deðil o yâr,
Þeytan bu hayattan,etmiþtir firar,
Dostta ve kardeþte,yokmuþ itibar,
Yok beyde itibar,býktým bühtandan...
Nurettin þairimiz dost kalemden bir dörtlükle katýlýmýndan dolayý teþekkür ederim..
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.