SONBAHAR

Bir çocuðun aðlamasý duyulur uzaklardan
Kýþ beyazý ayazýnda rüzgarlar
Buz tutan o elleri
Morarmýþtý dilleri
Kurumuþ dökülmüþ al yanaðýndaki gülleri...

Eprimiþ altýn sarýsý yapraklar
Kaldýrýmlarýna tutunurken ýslak ýslak
Bir mendil sallýyorum yine sana ta uzaklardan
Belki görür de silersin gözlerini diye
Ay ýþýðýnda süzülerek düþen yapraklar
Uzaðýnda bir kadýn üþümesi hayalen
Yazýlmadý bir kitapta bile adý
Onun deðerli sözleri garibim
Kuðu parklarýnýn gizemine gömülürken mehtap
Sarardý soldu yine özlem dolu gönülleri
Düþleri iner serin sulara
Bir elveda öpücüðü kondururken mehtap
Çok heyecan vericiydi
Mevsimin son perdesine iniyor gecem...

Bir sonbahar yangýný gönlümüz
O sert rüzgarýný bekler
Mýþýl mýþýl uykusundayken deniz
Ninniler söylenirdi uzaklarda
Kendinden bebekler
Yalnýzlýðýna savrulmuþ bir garip kuþ gibi akþamlar...

Duygu seline tutsak koylarýn
Sessiz bakýþlarý arasýnda
Þarkýlara meze oluyordu yaþam
Uðruna aþk dolu yazýlan þiirler vardý
Güneþin sýcak bakýþlarý ardýnda
Duygularda yanýk kokusu daðýlýr
Sessizce uyurken tabiat
Bir týk daha yoktur
Habersiz bir öpüþ salýnýr aðaçlarýn ardýnda
Varlýðýndan habersizdir sevdalar
Yollara düþer akýl taþlarý sebepsiz
Yine hayalin geçer gözlerimin önünden
Yalnýz ve de çaresiz
Sevginin armasý düþer sulara...

Denizim dingin
Altýn sarýsý yapraklar
Atlar usulca koþarken uysal ýlýk sularda
Kýyýlarda eksik duygular birikimi
Bir sonbahar mevsimi...

Behçet Bük Eskiþehir
1.11.2021
Sosyal Medyada Paylaşın: