Yine gelip düþtün, benim aklýma.
Gönlümü daðlayýp yaktýn da gittin.
Yüreðin canlandý, girdi þeklime.
Bana dönüp, dönüp; baktýn da gittin.
Gözüm dileniyor, o göz yaþýna.
Hüznü kamçýlayan kara kaþýna.
Dünyayý sýrtladým senin peþine.
Kaþlarýný yýktýn, döktün de gittin.
Dökülür aðzýmdan, ismin dökülür.
Ciðerim kavrulur, sana çekilir.
Umudum tükenir, boynum bükülür.
Yüreðime hançer soktun da gittin.
Ne bana göründün, ne beni gördün.
Ne kapýmý çaldýn halimi sordun.
Bunca sene beni boþuna yordun.
Gönlüme sevdayý ektin de gittin.
Unutturdun bana seneyi ayý,
Yamadýn baþýma kara belayý.
Taþ diye baðrýma bastým kayayý.
Ciðerimi tutup, söktün de gittin.
Yokluðun ömrüme mýzrakdý oktu.
Sözlerin acýttý, içimi soktu.
Düþerken yanýmda Birisi yoktu.
Gözlerini bana diktin de gittin.
zekeriya duman
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.