"Hey hayat: Þurdan bir pilav, az kuru verirmisin" Der gibi; Az sevmesini hiç bilemedim Bir türlü beceremedim.. Her sevdiðimde, Sevdiðimi Ömür kaseme Tepelemesine tepelemesine doldurmak istedim Bir yudum saf mutluluk için ölesiye, Geberesiye.. Böyle böyle Zavallý ciðerlerimi tüberküloz’a kurban, Uykusuzluðumu Gecelere üryan, Sabahlarýmý Sýtma bitkinliðine Ateþler içerisinde rehin býraktým Ama Adamlýðýmý, Ýnsanlýðýmý Ne cinsel dürtülerime, Açlýðýma Ne de Yýlanlý yalanlara, Bencilliðin Vicdansýzlýðýn talanlarýna Açmadým! Sizler Acýlarým Çaresizliklerim Gözyaþlarým oldunuz, Lakin Asla piþmanlýklarým olmadýnýz Bu yüzdendir ki Hepinizin ortak adý "ACI TECRÜBE" oldu.. Her biriniz Kiþiliðime hep bir tutam Zoraki idrak, Hayal’i ömrüme ebruli renk Sevme yeteneðime Sýnýrsýz ahenk kattýnýz......, Da Yalnýz; Pinokyo çok masum kaldý be! "Ýki gönül bir olunca, samanlýk seyran" masalýnýn Yalanýnda! Çoook iyi anladým ben Anladým: "Ye kürküm ye! Bu itibar Bana deðil sana’dýr" Sabýk devri bitmemiþ daha, Sürüyor! Ýþte Bu deðiþmez gerçek bana, Yoksulluðum ve O "samanlýk" sizlere battý!! Sevilmeden sevmek Aþka dair Masum bir aptallýktý.. 31:EKÝM:2021
Sosyal Medyada Paylaşın:
Ahmet Karbeş Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.