Suskun Şiirler

Þiirler hep suskundur
Kanayan her yara
Þiirin ana yurdudur
Hal, eda, tavýr
Onun takýndýðý asil huyudur
Kabuk baðlasa ne yazar yara
Þiirler için kanadýktan sonra
Cehennem ve cennet nedir ki?
Yenilerde bir þey kalmadý,
Özlenen sade bir nostalji
Þiirler hep suskundur
Bitirir bir bakýþta içini
Her dize bir içimlik
Bir güzeldir
Ne kiþiye özel, ne de tüzeldir
Sevmeye müptezeldir
Gözlere betimdir
Hakký yenmiþ bir yetimdir
Þiirler hep suskundur
Sen konuþmazsan
Kelimeleri kelamla yormazsan
Paslanýr yürekler hiç bir þeye dokunmadan
Çile gölgede býrakýr gülün çilesini
Duymaz kimse içinin incimesini
Gecenin koyu karanlýðý da
Apak gündüzün aydýnlýðý da
Kalýr, þiirsiz bir dað baþýnda
Kar etmez dönüp geriye bakmak
Mecburidir zamanla akmak
Yakar insan kendi ruhunu
Haddini bilmezse elinde çakmak
Atarsýn kendini o dipsiz kuyuya
Sarýlarak þiirlerin koynuna
Þiirsiz hislerle uyuma
Tenime yazdým adýný týrnaklarýmla
Bitince sessizlik dipsiz kuyularda
Apar topar düþme yollara
Yoksa kimsesiz kalýrsýn
Bir baþýna sokak ortasýnda
Acý yaðar gökyüzünden
Kaþlarýný kaldýrýp semaya baktýkça
Þiirler hep suskundur
Zenginlerin konaklarýnda
Onun yeri iþçinin, emekçinin
Ev kadýnýn, tramvay þförünün,
Garson kýzýn, bulaþýk makinasýný
Toplayan yaþlý Bulgar teyzenin ruhunda
Þiirler hep suskundur
Ýnsan kalýnca bir baþýna
Gölgeler takip eder
Seni gece ayýþýðýnda
Sonra kaybolur bir hiç olursun
Dizilmezse þiirler uðruna
Sözcükler küser
Direnir tümcelere
Ben, þiirin cennetiyim diye
Þiir bilir hitap ettigi nesneyi
Çizger ve gider onu sevmeyeni
Þiirler hep suskundur
Konuþulmayan aðýzlarda!

Sosyolog H. Hüseyin Arslan - 30.10.2021
Sosyal Medyada Paylaşın: